Samochodem po Europie 2017- Portofino, Monteresso al Mare, Corchia Levigliani (dzień 7)

Zbieramy się i jedzimy

Po kilku dniach doświadczeń, namiot nauczyliśmy się składać  w niecałe 5 min, a gotowi do drogi byliśmy w niespełna godzinę , wliczając w to śniadanie i poranną toaletę.  Warto też wspomnieć jakie posiłki przygotowywaliśmy sobie rano. A mianowicie przeważnie dzień zaczynaliśmy od kawy rozpuszczalnej aby rozruszać metabolizm, następnie przewijały się przeważnie kanapki z lokalnego pieczywa i wędlin. Zdarzało się też że jedliśmy płatki z mlekiem lub chipsy z poprzedniej nocy. Liczy się różnorodność.

Portofino

Z Rapallo do Portofino prowadzi kręta i wąska droga, łatwo o zadrapania na karoserii. Na końcu trasy na Piazza della Libertà znajduje się podziemny parking, który nie należny do najtańszych.  Nie można się łudzić że znajdzie się miejsce gdzie indziej. W tym mieście nie ma wolnych parkingów, każdy skazany jest na płacenie daniny. Jedynym plusem w tym że parking jest w samym centrum miasta. Po przejściu przez wąską uliczkę trafiliśmy do portu. Widać że poza lokalnymi kutrami raczej nie zobaczymy właścicieli typowej Omegi. Cumują tu opasłe jachty a na nich przechadzają się osoby w polówkach Ralpha Laurena. Czego należy zazdrościć to nienagannych widoków, otaczających zatoczkę budynków i widocznych w oddali położonych na wzgórzach will.  Podobno bywają tu takie gwiazdy jak Madonna czy Jennifer Lopez. My niestety nie spotkaliśmy żadnej z nich. Przy samym porcie na chodniku znaleźliśmy czerwony dywan. Poprowadził nas w głąb Portofino, do wyżej położonych domostw. Warto się przejść ta ścieżka bo widoki są niesamowite.

Monteresso al Mare

Kawałek drogi za Portofino znajduje kolejna piękna i szykowna miejscowość. Monteresso al Mare wyróżnia wystająca z wody skałka. Mówię skałka bo przekonany byłem że to monumentalny kamień orający pobliską plaże.  Rzeczywistość jednak była trochę mniej widowiskowa. W to miejsce jednak warto zawitać, ze względu na  bunkry które wtapiają się w przybrzeżną skałę oraz krystaliczną wodę.

Antro del Corchia Levigliani

Kolejnym punktem na naszej trasie była jaskinia. Wejścia są o ustalonych godzinach, więc warto odwiedzić stronę www.antrocorchia.it aby nie czekać zbyt długo. Kasa biletowa znajduje się na końcu drogi, do wejścia do groty zawiózł nas busik, który wliczony jest w cenę biletu. Co ciekawe turystów nie jest tu zbyt dużo, oczywiście byli Niemcy , ale też i Rosjanie. Razem z przewodnikiem weszliśmy do środka. Miejsce godne odwiedzenia. Przechodziliśmy pomiędzy kolejnymi komorami napawając się kształtami wyrzeźbionymi przez matkę naturę.

Kemping na rozdrożu

Odźwiernym na kempingu był zapijaczony marynarz,  któremu nie można było odmówić charyzmy. Mówił głosem przepitego menela z pod sklepu alkoholowego, ale od razu można było go polubić. Wskazał nam miejsce na rozbicie namiotu, a sam poszedł obalać następne piwo na pobliskim biwaku. Było już po 22 drugiej kiedy zdołaliśmy się usadowić w tym miejscu.